“Toen ik in de krant las dat een dorpsschool moest worden gesloten vanwege een tekort aan leerkrachten, gebeurde er iets met me. Dit kon toch niet waar zijn? Ik was net bezig aan mijn laatste maanden als burgemeester en wist meteen wat mijn volgende baan zou worden: leerkracht."

Mijn allereerste opleiding was de pabo dus mijn diploma dateert van enkele decennia terug. Toch kon ik daarmee gewoon weer voor de klas staan. Hoewel ik daar een beetje verbaasd over was, had het als voordeel dat ik vrijwel direct kon beginnen. Nog geen twee weken nadat ik was afgezwaaid als burgemeester was ik weer juf. Het bevalt heel goed. Terwijl ik aanvankelijk dacht dat je me kon opvegen aan het eind van de dag, is het tegendeel waar. De kinderen geven veel energie terug. Is er veel veranderd sinds mijn begindagen als juf? Ach, de leerlingen zijn nog net zo leergierig als vroeger. En wat betreft de technologie in de klas: smartphones, tablets en andere digitale schermen maken tegenwoordig deel uit van ons leven. De toepassing ervan in het onderwijs is niet meer dan logisch.

Ik sta weer voor de klas omdat ik wil meehelpen met het oplossen van de tekorten. En omdat het leuk is natuurlijk! Het lijkt me mooi als ik anderen kan inspireren hetzelfde te doen. Ben je ertoe in staat, dan is deze tijd een kans voor jou én de kinderen. Zij vormen tenslotte de toekomst.”